De twee vrouwen staren bezorgd naar beneden. Het felle licht verblindt mij. In hun ogen is deze opening waarschijnlijk een gapende krater. Het is aan mijn zicht onttrokken. Het is moeilijk te beoordelen vanuit mijn positie. Ik heb er geen beeld bij. Gespannen wacht ik op wat gaat gebeuren. Ze willen ingrijpen, mij helpen, maar wat te doen? Ze overleggen. Dan zegt degene die de leiding heeft kordaat: ‘Help mij. Pak die slang dan zuigen we het overtollig vocht weg.’ In deze ongemakkelijk houding voel ik mij verkrampen. Zij buigt zich over de krater en plaatst de slang op een strategisch plaats. Dan grijpt zij naar haar gereedschappen. Even later verlaat ik opgelucht mijn benarde positie. Tot over zes maanden …
« Kunsttrein
Open einde »
« Kunsttrein Open einde »
Mensen
Krater
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van JelStein of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Kunsttrein Open einde »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
@Jelle grappig