Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen, Natuur

Land der blinden

21 december 2013 | 120w | Hay van den Munckhof | 6

Met een sierlijke boog landt Aurea op de cyclopenneus. Ze duwt een paar armdikke wimpers opzij, gaat op een pukkel zitten en kijkt recht in zijn oog.
‘Arges, vertel me eens hoe het is het om zo groot en onoverwinnelijk te zijn.’
Arges snuift luid. Aurea steekt twee vingers in haar oren, maar blijft wel zitten.
‘Groot? Alleen wie klein is, vindt ’s winters beschutting in dit door de Goden verlaten land. En onoverwinnelijk? Wie zou ik dan moeten overwinnen? Mijn schapen? Jou?’
In Aurea’s voorhoofd vormt zich een diepe denkrimpel. ‘Zou het helpen als ik je mijn koning noem?’
Arges lacht bulderend. ‘Ga dat mijn schapen maar vertellen.’
‘Dan bekijk je het maar!’ Aurea vliegt op en zoeft weg.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hay van den Munckhof of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

12 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »