Na weken niet naar de crossbaan met mijn neef te gaan was het eindelijk weer eens zo ver, we zouden weer gaan crossen. Eenmaal daar aangekomen werden we door een man benaderd die ons vertelde dat de baan niet beschikbaar meer was en hij wees naar een andere baan, een hele grote met grote heuvels.
Daar stonden ik en me neef dan met onze motoren. De eerste heuvel stond maar twintig meter voor ons. Na daar twintig minuten te hebben gestaan had ik de guts om de baan op te gaan, vol gas ging ik, het ging allemaal heel snel en voor ik het wist hing ik in de lucht, hoorde ik iemand schreeuwen en ging ik op mijn bek.
Beste gkhoenkhoen, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie