Het was de ontdekking in een vakantie ver weg. De gesprekken waren intenser, de sfeer relaxter en de vergezichten grootser. Natuurlijk het was de vrijheid, het klimaat en de wijn. Maar een onmisbaar onderdeel van de sfeer was toch ook het kampvuur waar we omheen geschaard zaten. Terug op mijn werk wilde ik dat gevoel niet kwijtraken: jaren heb ik gezeurd om meer reflectietijd, rust in de tent, bezinnig in plannen. Wat ik terugkreeg waren productiecijfers, targets en deadlines. Ik ben er weggegaan, opgebrand. Op mijn afscheid hadden ze het eindelijk begrepen. We hebben gepraat met elkaar bij een vuurtje, al was het dan digitaal geprojecteerd op de muur. Gloedvolle perspectieven zijn geschilderd. Helaas was mijn vuurtje toen al gedoofd.
« Overleven in een notendop
Verkleumd »
« Overleven in een notendop Verkleumd »
Column, Communicatie, Maatschappij
Heilig vuur
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Lisette of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
5 reacties
Reageren
« Overleven in een notendop Verkleumd »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Degeneratie)
Wegmoffelen door H2OWritez
Recent
- Onvolprezen fluithazen
- Eeuwig duurt het langst
- Rutte III
- Bijkomen
- Hoe wil jij herinnerd worden?
- Deurmat
- Gescheiden
- Duitse staander
- Anderhalvemeterman
- Levendig
Leuke invalshoek, Lisette
‘k Vind ook de invalshoek goed gekozen.
@Lisette Ik sluit me bij de vorige sprekers aan.
Ja leuk gevonden, zelf ook opgebrand. En ook bij een vuurtje niet meer kunnen oplaaien?
@Lisette, mooi omschreven burnout