Er valt even een stilte als hij de huiskamer in komt lopen.
Meerdere ogen bespieden hem van top tot teen.
Een lange, keurig uitziende jongeman staat naast haar.
Hij geeft de aanwezigen een hand en stelt zichzelf voor.
Ondertussen hoor je zijn brein ratelen om de andere namen te onthouden.
Onderling worden met ogen en kleine gebaren beoordelingen door de kamer gestuurd.
Knipoogjes, wenkbrauwen en knikjes.
Zij kijkt me ondertussen vragend aan. Ik probeer neutraal te kijken.
Uiteindelijk fluistert ze “En, hoe vind je hem? Issie leuk?”
Ik glimlach, knipoog, steek mijn beide duimen op.
“Is hij lief?” fluister ik.
Ze blijft ja-knikken.
Het is niet haar eerste vriendje.
Maar alle begin is moeilijk.
Deze is in ieder geval goedgekeurd!
« Anoniem
Een complex begin »
« Anoniem Een complex begin »
Familie, Liefde, Mensen
Goedgekeurd
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Lorette of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Anoniem Een complex begin »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Etmaal)
Reacties
- Lisette: @Levja: het voelt niet echt als gooien hoor. En ik zag net er typefout ook.
- Levja: Gooi het er maar lekker uit Lisette. Vergeet nooit al het mooie in je leven! Kijk nog even naar deze zin:...
- NeleDeDeyne: @Han: thnks.😊 Tot morgen dan. 😉
- Han Maas: @Nele. Waarom zou ik er iets op tegen hebben? Dat is toch leuk. Ik ben benieuwd. En hopelijk snap ik het...
- NeleDeDeyne: @Han: het einde is bedoeld om zelf over na te denken en te raden. Ook een beetje als cliffhanger voor...
- Han Maas: @Nele. Leuk, maar het einde begrijp ik niet.
- Han Maas: @Nele. Dank je. Ik hoop het ook.
- NeleDeDeyne: Grappig.
- NeleDeDeyne: Treurige troosteloosheid goed weergegeven. (Ik hoop dat de HP in haar oudere dagen weer betere tijden...
- Levja: @Inge: Ik ga hierin met je mee. En dan heeft mijn tweede zin ook geen zin. ;-) Ik bedoelde dus na die zin weer...
- Inge Hulsker: @Levja, dank voor de tip. Ik heb het op dezelfde regel staan omdat die zin over Veronique gaat en zij...
- Levja: Ha Inge, is het misschien een idee om na deze zin een enter te geven: ‘Ik voelde zijn warmte...
- Levja: Pakkende dialoog Hadeke. Wat ik … en wie ben ik … jammer vind is op het laatst hoor ik hem...
- Levja: Meneer Vreeswijk met een vrouw? Grote griezels voor allebei! Toch?
- Han Maas: @Nele. Dank je, mede namens de heer Vreeswijk.
Recent
- Alleen groene en rooie boekjes.
- Tommie wil nooit groot worden
- Absoluut
- Vastgesteld
- Op de divan van de schrijver
- De diva en de divan
- Ernie en Bert hebben nooit in een kast gezeten
- Stel
- Bedenkelijk
- De oude doorleefde divan
Prachtig verhaaltje, leuk geschreven.
Ik krijg straks (als het goed is) schoondochters te keuren. Dat lijkt me pas leuk!
Wat leuk geschreven, ik denk dat ik daar sta. Heel wat jaren geleden…
De ouders met grote kinderen herkennen dit vast. Leuk stukje.
Grote mensen met een goed geheugen herkennen dit ook helemaal. Mooi gedaan!
@Lorette Jammer dat je elke nieuwe zin, van dit mooie verhaal, op een nieuwe regel beging. Dat maakt het bijna een opsomming. Bij (hardop) lezen zorgt het voor haperingen in het verhaal.
Opmerking:
– Er valt even een stilte als hij de huiskamer in komt lopen.
Meerdere ogen bespieden hem van top tot teen.
Een lange, keurig uitziende jongeman staat naast haar.
Het is vreemd dat het om een hem gaat en dat er dan opeens een jongeman naast haar staat.
– Onderling
Het is de vraag wie er met onderling bedoeld worden.
De hem en haar of toch de andere aanwezigen?
Begrijpen doe ik het allemaal wel, maar taalkundig rammelt dat toch een beetje.