Er valt even een stilte als hij de huiskamer in komt lopen.
Meerdere ogen bespieden hem van top tot teen.
Een lange, keurig uitziende jongeman staat naast haar.
Hij geeft de aanwezigen een hand en stelt zichzelf voor.
Ondertussen hoor je zijn brein ratelen om de andere namen te onthouden.
Onderling worden met ogen en kleine gebaren beoordelingen door de kamer gestuurd.
Knipoogjes, wenkbrauwen en knikjes.
Zij kijkt me ondertussen vragend aan. Ik probeer neutraal te kijken.
Uiteindelijk fluistert ze “En, hoe vind je hem? Issie leuk?”
Ik glimlach, knipoog, steek mijn beide duimen op.
“Is hij lief?” fluister ik.
Ze blijft ja-knikken.
Het is niet haar eerste vriendje.
Maar alle begin is moeilijk.
Deze is in ieder geval goedgekeurd!
« Anoniem
Een complex begin »
« Anoniem Een complex begin »
Familie, Liefde, Mensen
Goedgekeurd
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Lorette of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Anoniem Een complex begin »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cactus)
Reacties
- Ewald Hagedorn: @Han. Zeker verdiend. Hartelijk gefeliciteerd.
- Han Maas: @José. Zo is het ook bedoeld.
- José van Rosmalen: de wereld verandert snel maar kinderen passen zich het makkelijkste aan
- José van Rosmalen: dank @Hekate
- José van Rosmalen: je boosheid spat er van af, ik kan alleen de tekst niet helemaal plaatsen
- José van Rosmalen: mooie schets van de ontwikkeling van de jongen, tegen de (voor|)oordelen in
- José van Rosmalen: verdrietig, je geeft het tijdsverloop en de kanteling in de relatie goed weer
- José van Rosmalen: ik zie er ook wel de humor van in
- José van Rosmalen: Het verleden blijf je koesteren, ook in de gedaante van een cactus
- José van Rosmalen: Ik denk dat er meerderen tegen opzien, beeld van eenzaamheid roep je op
- José van Rosmalen: een mooi afscheid van leraar klassieke talen
- José van Rosmalen: dank @Berdien, @Hekate en @judith
- Mien: Save the best for lest! Toppertje, net als stekelige Theo. Maar geef mij toch maar liever Mischa, met zijn...
- Berdien Blaak: Mien: je maakt het aanlokkelijk de tentoonstelling te bezoeken. De details geven een compleet plaatje.
- Berdien Blaak: Jose: raak gedicht. Kort krachtig en volledig.
Recent
- het kreatuur
- Daar
- Dicactus
- Misbruik
- Een Prettig Gesprek
- Een zeldzame cactus
- Kus de cactus
- Een mantelzorgster is een powervrouw
- Stekels
- Cactus in de schijnwerpers
Prachtig verhaaltje, leuk geschreven.
Ik krijg straks (als het goed is) schoondochters te keuren. Dat lijkt me pas leuk!
Wat leuk geschreven, ik denk dat ik daar sta. Heel wat jaren geleden…
De ouders met grote kinderen herkennen dit vast. Leuk stukje.
Grote mensen met een goed geheugen herkennen dit ook helemaal. Mooi gedaan!
@Lorette Jammer dat je elke nieuwe zin, van dit mooie verhaal, op een nieuwe regel beging. Dat maakt het bijna een opsomming. Bij (hardop) lezen zorgt het voor haperingen in het verhaal.
Opmerking:
– Er valt even een stilte als hij de huiskamer in komt lopen.
Meerdere ogen bespieden hem van top tot teen.
Een lange, keurig uitziende jongeman staat naast haar.
Het is vreemd dat het om een hem gaat en dat er dan opeens een jongeman naast haar staat.
– Onderling
Het is de vraag wie er met onderling bedoeld worden.
De hem en haar of toch de andere aanwezigen?
Begrijpen doe ik het allemaal wel, maar taalkundig rammelt dat toch een beetje.