In een ravijn, omsloten door grijze kliffen, verscholen tussen verdwaalde morenen, begint het spoor. Platgetreden door mythische kolossen die zorgeloos de kloof uit leken te banjeren. Soms ontdekt een reiziger, zoekend naar rijkdom en roem, hun voetafdrukken. Verblind door ambitie en verdoemd door hebzucht volgt hij ze. Zijn luidruchtigheid veroorzaakt lawines. Met ongeloof over zoveel ongeluk, bevroren in een finale grimas, sterft hij. Evenals zijn vergeten voorgangers, berooid en bedolven.
Ook het dievengilde trotseert sinds mensenheugenis de gevaren van het spoor. Bekend met de risico’s vinden zij ’s nachts, in het geniep, hun weg. Zij reizen niet, maar leggen hinderlagen, veroorzaken aardverschuivingen en beroven gevallen avonturiers.
En ik? Wachtend op een reus, registreer ik slechts de frequentie van de lawines.
G.J. ben benieuwd naar deel 2
Ben druk bezig met de serie “Ome Geurt legt dingen uit” op mijn site, maar ik miste de 120w dwangbuis, dus heb me voorgenomen hier weer een korte serie te schrijven. Allemaal een soort zondagmiddag overdenkingen
@GJ, heel erg mooi geschreven!!
@Ineke dank je
Ik had dit stukje over het hoofd gezien. Alsnog een rectie.
Dit zou zo maar het begin van een nieuwe ‘Indiana Jones’-film kunnen zijn. Dat soort beelden kreeg ik er tenminste bij.