“Oh, wat een handig apparaat, dat had ik moeten hebben toen hij thuis kwam”, verzucht mijn moeder, terwijl ik terug wordt getransporteerd van de badkamer naar het bed.
Dan mijn broer, niets beter: “Hé broer, wat vind je er nou van, op dezelfde kamer, in zijn bed?”
“Dit had je nou nooit kunnen bedenken, dat je maanden later ook nog je zoon moet rondrijden in een rolstoel” zegt haar zus achter mijn rug tegen mijn moeder.
Als oudste zoon heb ik zijn plaats ingenomen, in een ziekenhuisbed.
Ik heb niets van zijn vaardigheden, ben niet wie hij was, heb een andere ziekte.
Toch vergelijken ze mij met hoe hij was en zijn einde.
En mijn revalidatie en mijn leven dan?
Met dank aan E. voor 1e correctie.
wordt = word
Moets even slikken …
Oei, die is heftig!
(’terwijl ik terug wordt’ zonder ’t’)
Wat verdrietig.
Dank jullie wel @Sanne, @Conny @Lousjekoesje. @Conny ik zal mezelf en E. op ons kop geven
Verbeteren gaat nog niet.
Ach, kniesoor die zich er aan stoort
Waarom maar 2 hartjes?
Goed dat je het zegt. Ik heb alleen maar gereageerd en nog geen hartje gegeven en doorgetwitterd. Nu wel.
Mijn hartje heb je zeker!!
@hij @lousjekoesje en @Conny dank jullie voor de hartjes.