De temperatuur op zolder daalt. Schaduwen kruipen door kieren tussen vloerplanken, langs plinten omhoog. Rillend adem ik witte wolkjes gecondenseerde waterdamp uit. “Hi, hi, hi.” Kwaadaardig grinnikend besluipt iets vanuit de duisternis me. Panisch draai ik om, de lichtbundel van mijn zaklamp zwaait door de ruimte … niets. Ergens voor me schuift iets zachtjes over de vloer. “Krieeek”, een plank kraakt. Ik spring achteruit. “Wie is daar?” Rillingen lopen over mijn rug, bloed stolt in mijn aderen. Mijn zaklamp knippert en valt dan uit. Rotding! Zacht strijkt iets langs mijn wang, het koude zweet breekt me uit.
Een luik opent, ratelend schuift de vlizotrap uit. Mijn vriendin roept: “Jan, eten! Kom je? Zoek straks maar verder naar inspiratie voor je verhaal!”
@GJ suggesties:
– vervang zwiept door zwaait
– vervang bevriest door stolt
– het koude zweet
@Jelstein, thx! Aanbevelingen overgenomen.
Spannend! Dus dat is waar de inspiratie zich schuil houdt… Tijd voor een tripje naar zolder!
@Inge Zolders, kelders, slaapkamers, ik heb overal gezocht. Als laatste zocht ik in de bovenkamer, en voorwaar …
Leuk stukje. Onduidelijk: schaduwen die door kieren kruipen. Van (zon)licht ken ik het maar van schaduwen? WĂ©l mooi wanneer je het je probeert voor te stellen overigens. Creepy
Mooi, bovenkamer.
@G.J. een spannend verhaaltje. Leuk einde, hoewel ik een creepy einde ook fijn had gevonden.
@Desiree thx en oké, u vraagt wij draaien. Volgende verhaaltje zal ik wat zieker en kwaadaardiger maken Teveel lieve en goed aflopende verhaaltjes zijn saai, tijd voor de zwarte kant van de ziel!
@G.J. Haha! Zo is dat, die kant mag best af en toe ruimte krijgen. Ben benieuwd…