Als je vader heeft gemoord, iemand de keel heeft doorgesneden.Wie wilde er toen weten? Wie wilde er beseffen?
Wilde zij dat als spil van het familieleven?
Onwetend van dit alles werden er zoveel gezichten en hun uitdrukkingen voor de eeuwigheid vastgelegd.
Wie zou die kant op gaan en wie de andere kant? Hoe was papa voor een ieder van hen geweest?
Hoe dachten ze over papa, egoïstisch of meelevend met de nabestaanden?
Had papa van hen gehouden of was hij altijd in gedachten bij andere vrouwen en het slachtoffer geweest?
Wie of hoe. Het deed er immens toe. Als je gruwelde vond je de één. Als je medeleven had vond je de ander. En als hij je angst inboezemde?
@Hendrike, jammer dat je elke zin op een nieuwe regel laat beginnen, zo ontstaat het beeld van een opsomming.
Ineke, ik ben steeds op een andere regel begonnen om het vanuit ieders gezichtspunt te vertellen, maar ik ben het met je eens dat ik dat teveel heb gedaan. Iets in mijn stukjes laten veranderen lukt wat moeilijker. Ik zal dit vanmiddag bekijken en er dan veranderingen in aanbrengen.