Had ik maar een krant. Met een krant, bij voorkeur op het ouderwetse broadsheet-formaat, heb je in een café een eenpersoonskamerscherm om je heen. Een schild, dat je alleen hoeft te laten zakken als jij dat wil. Vanachter die omheining kon je onopvallend de omgeving bespieden. Een aantrekkelijke ober. De dikopgemaakte vrouw met pruikachtig haar bij het raam. Het stelletje twee tafels verderop, dat overduidelijk ruzie had, maar krampachtig probeert om geen scene te schoppen.
En met een krant zie je er belangrijk uit, dus word je niet gestoord. Met m’n ipad daarentegen lijkt het alsof ik doelloos zit te surfen, sweepen en sliden. Dat is ook zo, maar dat hoeven zij niet te weten.
Beste plagvreugd, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie