Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Afreizen

31 maart 2013 | 120w | G.J. van Gisteren | 11

Voor hem geen paasdagen, vakanties of weekenden, het werk gaat altijd door. Hij heeft ook geen behoefte aan rust. De benodigde energie put hij uit zijn werk en tevreden clientèle. Hij is op weg naar een bekend adres, verpleeghuis Zonnestaete. Een plek waar uiteindelijk iedereen van zijn diensten gebruik maakt.

Hijgend en zwoegend vecht ze tegen het onvermijdelijke, terwijl haar zoon haar probeert te kalmeren. Als hij aan haar bed verschijnt, fluistert hij in haar oor: “Wil je nog even wachten?†Zij schudt ontkennend haar hoofd. Hij pakt haar hand en langzaam staat zij op. Hand in hand verlaten ze de kamer. Monter lacht ze, een laatste keer omkijkend naar haar uitgemergelde lichaam: “Dank je, het werd hoogtijd. Waarheen nu?â€

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van G.J. van Gisteren of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »