Schrijf mee!
« »

Poëzie

WANDELING OVER DE PIER

9 december 2012 | 120w | Jozef Faucompret | 0 |

Bij avond wandelden wij over de pier
tot zover als wij konden gaan.
Het middelpunt van ons was hier.
De golven spoelden af en aan.
Er was weinig licht, behalve van de maan.
Electriciteit was schaars want pas recentelijk ontstaan.
De pier baadde maar werd nooit gereinigd van de waan
dat wij daar alleen wandelden om door te gaan.
Ergens stonden wij even stil, waar anders dan halverwege
op de pier en in het midden van een moment.
Wij kwamen enkele andere wandelaars tegen.
Het waren onbekenden en ook wij bleven onbekend.
Later kwamen wij nooit meer hier
voor een avondwandeling op de pier.
Een uniek moment is altijd oud en nieuw;
de avonden herhalen zich maar nooit hetzelfde opnieuw.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Jozef Faucompret of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »