Met het puntje van zijn vork tilt hij de flinterdunne pastinaak op. Roomwitte mayonaise. Vleugje limoen waarschijnlijk. De schorseneren zijn brunoise gesneden.
Het servies draagt de naam van het restaurant. Zo passé. Hij pakt zijn notitieboekje.
De geur van de krokant gebakken eend bereikt zijn neus en hij sluit zijn ogen. Sinaasappel en Grand Marnier. Een klassieker.
De gourmet bekijkt zijn tafelgasten, de meeste hebben het op. Hij snuift van afkeuring. Ordinair volk.
Concentratie. Dit is hèt moment. Met zijn mes snijdt hij een delicaat stukje vlees af. Hij bestudeert de cuisson. Rosé gebakken. Keurig.
‘Heeft u het alweer niet op, meneer Bruinsma?’ Verschrikt kijkt hij op. Een vrouw grist zijn bord weg. Verbouwereerd noteert hij: ‘Vreselijke bediening in Avondrust’.
Mooi en met gevoel neergezet. Het einde is wel erg wreed. Ik ben best wel eens in verzorgingstehuizen geweest, maar ik heb gelukkig nooit meegemaakt dat iemand zoiets afschuwelijks zei. Dat betekent natuurlijk niet dat het nooit voorkomt.
Verrassende wending. Treurig einde, dat hij zo aan het verleden vasthoudt. Of misschien is dat juist troostend. Mooi geschreven in elk geval!
@Hay, je mag hopen dat er ook andere ‘bediening’ is. Hij trof het in ieder geval niet die avond. Bedankt!
@Inge, dank je. Goede vraag, treurig of troostend?
Mooi geschreven, ik zie het zo voor me
Een aantal keren lees ik gedachten. zou het mooier zijn om die cursief te schrijven? Zoals: “Zo passé”, “Sinaasappel en Grand Marnier. Een klassieker.”, “ordinair volk.” “Rosé gebakken. Keurig.” en het gesprokene gewoon alleen met aanhalingstekens zonder cursief?
Ik zou het bij de aanhalingstekens laten en helemaal geen cursief gebruiken. Voor mij is het in elk geval duidelijk genoeg welke zinnen uit gedachten bestaan.
@G.J. een goed idee. Het lastige hierbij is dat hij waarschijnlijk meer denkt dan alleen de woorden die je hierboven hebt geschreven. Ik zal het in word eens checken. Dank je wel.
@G.J. Beter?
@Hay, sorry, had je commentaar nog niet gelezen. Zou je ook willen checken welke jij beter vind?
Ik weet niet of er officiële regels zijn en wellicht is het smaak gebonden, maar ik vind cursief voor gedachten mooier en voor gesproken aanhalingstekens. Het is overigens niet zo dat het onduidelijk was voor mij Het blijft een mooi stukje, ook zonder de vorm opmerkingen
Klopt. Voor mij leest het zonder cursieve druk wat rustiger, maar echt van belang vind ik het verschil niet.
Een smaakkwestie. Persoonlijk vind ik het een beetje een zwaktebod als je layout (anders dan enters en witregels) nodig hebt voor de duidelijkheid. Bovendien betekent het niet bij iedereen hetzelfde, dus is er vaak toch een ‘legenda’ nodig voor de exacte betekenis van cursief/vet.
@Frank, het is oinderdaad een smaakkwestie. Vroeger las ik regelmatig Stephen King. Jaren ’80. Hoogtijdagen voor meneer King. Hij was de eerste schrijver waarbij ik het cursieve schrift leerde waarderen. Vooral the shining vind ik een mooi voorbeeld waarbij het cursieve (de gedachten) mij meer in het boek hebben getrokken. Het kan echter ook hinderlijk zijn, ook bij King.
Een 120w stukje gaat bij mij pas de deur uit als ik vind dat het duidelijk is. Het cursieve is een uitprobeersel.
@Desiree, dingen uitproberen is altijd goed
Een sfeervol stuk.
Wat mij betreft hoeft het schuinschrift niet.
De onzichtbare verteller vertelt in feite het verhaal van die man. Om wiens gedachten het gaat, is dan ook we duidelijk zonder cursief te gaan.
Hoe je stuk er eerst uitzag, weet ik niet, maar gedachten horen in geen geval tussen aanhalingstekens. Hay schreef “Ik zou het bij aanhalingstekens laten”, vandaar.
In dit kleine stuk wordt er nu zo vaak op cursief overgegaan dat het een onrustig beeld geeft.
Het is overigens niet ongebruikelijk om gedachten cursief weer te geven.
Opmerking:
– Verbouwereerd noteert hij; ‘vreselijke bediening in Avondrust.’
Hier hoort dat wat genoteerd staat, niet in schuinschrift te staan. Na “hij” hoort er geen punt/komma te staan maar een dubbele punt. Daarna aanhalingstekens openen en met een hoofdletter beginnen. De punt zou beter na aanhalingstekens sluiten kunnen staan.
@Desiree. los van alle punten, komma’s en cursiefjes vind ik het een mooi stuk met een verrassende wending. Complimenten!
Vraag: moeten teksten die iemand opschrijft (zoals hier met de eindnotitie) ook met aanhalingstekens? ik dacht alleen bij gesproken tekst. En dus: …noteert hij: vreselijke bediening…
Of moet ik met deze vraag naar het forum?
@Ineke, bedankt voor de goede tips. Ik wist niet dat je na dubbel punt met een hoofdletter mocht beginnen. Verder heb ik je verbeteringen met blind vertrouwen aangepast.
@Johan, dank je en een goede vraag. Zal eens op internet struinen.
@Johan Poel goede vraag. Het antwoord, bevestiging of ontkenning heb ik nog niet kunnen vinden.
@Desiree, wanneer na de dubbele punt een citaat volgt, begint dat met een hoofdletter.
Wanneer na de dubbele punt een opsomming volgt, dan begint die opsomming met een kleine letter. Tenzij dat woord altijd met een hoofdletter geschreven wordt.
@Ineke, weer wat wijzer! Dank
In het Trouw Schrijfboek 2004 vond ik het volgende over wanneer aanhalingstekens te gebruiken (naast 2 bladzijden zie ook geldne maar hier niet van toepassing zijn): onuitgesproken gedachten geven we zonder aanhalingstekens weer, en zonder beginkapitaal. Hij moet hebben gedacht: die mensen eten verkeerd.
Dit is het dichtst bij een door een verhaalpersonage opgeschreven zin, wat ik heb kunnen vinden. Verder biedt ook het ‘Trouw-boekje’ geen uitkomst.
@Johan super! Dank. Ik heb het niet kunnen vinden