De lach op zijn gezicht weerspiegelde voor de buitenwereld zijn leven. Alles leek perfect. Ja, leek. Zelden gaf hij zichzelf eraan over maar het achtervolgde hem altijd. Als hij zijn ogen sloot voelde hij de harde grond weer onder hem. Het zand kraakte tussen zijn tanden, het was verspreid door zijn korte haren. Warme vocht voelde hij dan opnieuw uit zijn hoofdwond lopen, niet wetende wat het was totdat hij het rode goedje in zijn mond proefde. De onbekende silhouetten, ijzingwekkend geschreeuw, angst, verlamming. Alles kwam opnieuw terug wanneer hij zijn ogen sloot. De wereld die hij wilde vergeten, achter hem wilde laten haalde hem altijd in dus hield hij zijn ogen open en lachte. Zijn leven was immers perfect.
« Welzijnswerk
Koffie »
« Welzijnswerk Koffie »
Communicatie
Titel
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Demi van de Nes of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Welzijnswerk Koffie »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Terras)
Reacties
- Luc Verschuren: @Willem. Je hebt als geestelijk vader een prachtige serie op poten weten te zetten die alom...
- Willem Olierook: Oef, wat heb ik teweeggebracht?!
- Lisette: @Willem: in mijn familie is het traditie om bij een bijzondere gebeurtenis een aangepaste Asterix en Obelix...
- Lisette: @Peter: naar, maar waar. Ik heb net een gloedvolle speech van een jong Amerikaans tennistalent gezien, mooi!...
- Lisette: @Nel: inderdaad geen typisch Nel-stukje, die herken ik meestal meteen. Grappig om het eens anders te...
- Lisette: @Cesar: gen groen hartje, maar een groen brilletje, natuurlijk
- Lisette: @Cesar: waarom krijgt je stukje een groen hartje, of weet iedereen meteen wat aberraties zijn? De buurman...
- Levja: Ach, ik ken je al langer. Ik laat het lekker gaan.
- Ewald Hagedorn: Hoezo respectloos?
- Levja: En dan mag je gewoon respectloos zijn? Walgelijk. Ik zal spoedig mijn instellingen veranderen.
- Ewald Hagedorn: Beste Levja, gecondoleerd en veel sterkte met het verlies van dierbaren. Ik gaf slechts antwoord op...
- Levja: Verbazingwekkend, dat mensen die geen affectie hebben met met de zogenaamde sociale media je toch blijken te...
- Han Maas: @Cesar. Je struikelt er zowat over. Gelukkig wel.
- Luc Verschuren: @Willem. Op het terras met een wijntje? :-)
- Ewald Hagedorn: Even gegoogeld, Willem. Naar eigen zeggen is ze onlangs in Amsterdam geweest. Waar ze nu is, geen...
Recent
- Succesjes
- Reparatie
- De Babylonische spraakverwarring
- Misgelopen
- ‘Hij is niet een van ons’
- Chromatische aberratie
- Een nieuwe thuis
- De poppenkast op de Dam
- Sal op de Dam
- De koning, de nar en de schrijver
Ik weet niet precies hoe ik je stukje moet interpreteren. Het lijkt (voor mij althans) nog het meest op de beschrijving van het trauma dat iemand door een roofoverval of zo heeft opgelopen. De dystopie kan ik niet zo meteen ontdekken, maar misschien heb ik het wel anders gelezen dan jij het bedoelde?