Weldra dient de nieuwe zon zich aan.
Een halve wending na een volle aardrotatie.
De massa wrijft zich de slaap uit de ogen
een enkeling ontwaakt bij zijn of haar eigen gratie.
Tussen al die verwarde zielen
wankelt minstens 1 individu.
Die het verleden kan laten rusten
ontvankelijk is voor toekomst
en zo waarlijk wakker wordt in het nu.
De relatie tussen zon een aarde
uit zich in paradoxale waarde.
De aantrekking en afstoting in balans bepalen de baan.
Het verbindende element van wisselende tijden
is ontegenzeggelijk de maan.
Zonder zon geen regen, zonder voor geen tegen
Ik had het zelfs liever niet begrepen
als het aan mij had gelegen.
Maar al deze verbanden
Komen niet voort uit mijn handen.
Recente reacties