Samen de hond uitlaten met dochterlief en de mobiel moet mee. Natuurlijk.
Er komt een blikkerig toontje uit haar hand en ze werpt een snelle blik.
Ze mag niets missen. De nieuwe generatie doet en kán alles tegelijk.
Ik vraag me wel eens af of ze echt geniet van Moeder Natuur.
We wandelen langs schitterende vergezichten.
Af en toe wappert haar hand verwoed voor haar gezicht.
“Rotbeestjes! Iiieuw, vlieg op… mama wacht… even antwoorden…”
Ze loopt steeds langzamer met haar blik op dat stukje technisch vernuft.
Met twee vingers tikt ze met een overdonderende vlugheid op het schermpje. Fladdert van WhatsApp naar Twitter.
“Even een foto maken…”
En voor ik het weet vliegt ons moment van genot over de wereld…
En bij thuiskomst tikte moeder meteen een stukje voor op haar 120w. Als dochterlief het maar niet leest