Als je in je koffie roert valt meteen op hoeveel lawaai een lepeltje maakt in deze grote stille ruimte. Enigszins verschrikt door mijn eigen herrie kijk ik vlug om me heen of iemand anders ook gealarmeerd is. De rij met wachtenden kijkt in zijn geheel op. Zo’n 15 mensen staan met een betrokken gezicht in de rij. Geërgerde blikken, iemand slaakt een zucht en een derde tikt ongeduldig met zijn voet op de grond. Het is me wat zeg. Ik blader nog eens rustig door mijn ochtendblad. Wat mensen beweegt, hoe hun eindeloze geduld dagelijks op de proef wordt gesteld is voor mij elke dag een ontdekking. Als ik zo mijn koffie op heb, zal ik het loket burgerzaken openen.
« Bijna een eeuw geschiedenis
Wir haben es nicht gewusst »
« Bijna een eeuw geschiedenis Wir haben es nicht gewusst »
Fictie
Nummertje
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Gerben Oebele of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Bijna een eeuw geschiedenis Wir haben es nicht gewusst »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Exercitie)
Recent
- De Trichende Triageur
- Jeroen van Merwijk – kut of klote
- Vrijdag
- Cijfers en schrijvers – 5/6
- Ik kan niet kiezen
- De kat of de hond
- Cijfers en schrijvers – 4/6
- Het servicelevel agreement en de garantiestelling
- De wedstrijd
- Hagedissen
Recente reacties