Van twee broertjes was de één ’n stille, bijna achterbakse jongen, de iets oudere een vrolijk en extravert kind.
Zoveel mogelijk waren ze samen, ook als ze meededen met buurtspelletjes. Daarbij raakte herhaaldelijk een kind gewond waarna het naar huis werd gebracht door het sociaalvoelende jongetje dat met wijdopen ogen verhaalde van een valpartij of struikelwerk.
Ouders keken twijfelend naar het stille broertje dat achteraan stond en niets zei.
Wist het zwijgende kind dat de vrolijkerd bij elk spel stiekem duwde, schopte, speelgoed vernielde, zelfs stal? Omdat hij niet tegen zijn verlies kon? Verteerd werd door jaloezie?
Begreep hij de manipulatie?
Misschien.
Het deed er niet toe, zijn bewondering voor grote broer was grenzeloos.
er zitten taal/typefouten in je tekst. dat is jammer want dat doet afbreuk aan je boeiende tekst. kun je dit aanpassen? Even goed en rustig doorlezen….
Ik ben al druk bezig met zoeken naar de verbetermogelijkheid maar kan hem niet vinden.
‘Mogelijke’ moet zijn ‘mogelijk’. ‘Hert’ moet zijn ‘het’…
en deze vind ik lastiger: keken de ouders ‘twijfelend’ of ‘vertwijfeld’?
kweenie….
‘Twijfelend’ heb ik bewust zo geschreven, het betekent iets anders dan ‘vertwijfeld’. Ik weet van de fouten (grenzeloos) maar ik gaf al aan dat ik niet weet hoe ik ze verbeteren moet. Ik zoek nog.
Het is in orde. Bedankt voor oplettendheid, Lorette