Zachtjes blies de lauwe lentewind door de groene, nog jonge bladeren van een eikenboom. Tussen de ritselende bladeren hing een groene cocon, die eerder was gesponnen door een rups die deze plek perfect vond om zich te ontwikkelen. De tijd was verstreken en de rups besloot zich niet langer in zijn cocon te verschuilen. Er verschenen scheuren en aan de onderkant van de cocon toonde zich voorzichtig een stukje van een gekleurde vleugel. De voormalige rups kwam verder uit zijn schuilplaats gekropen en voor de allereerste keer spreidde hij zijn vleugels en leerde hij razendsnel te vliegen. Trots vloog de voormalige rups door de lucht en ging hij een nieuw leven te gemoed; hij was immers een prachtige vlinder geworden.
Recente reacties