in de werkplaats honderdtwintig woorden
(een proeve om in 120 woorden een sonnet te schrijven, waarbij de titel meehelpt)
in de werkplaats honderdtwintig woorden
wordt elke letter steeds opnieuw ontdekt
zie hier hoe beelden worden opgewekt
in klanken die we eerder nooit eens hoorden
soms wordt een lijntje te lang opgerekt
sirenes die heel simpel ons bekoorden
dan is het zaak om deze uit te moorden
voorkomen dat de vorm de inhoud nekt
na deze klus het openbaar toneel
een ieder neemt het werk in ogenschouw
dan valt gejuich of hoon het stuk ten deel
de vingers van de schrijver zijn al blauw
toch hoopt hij dat men zegt van het geheel
‘hij schudde vast dit schrijven uit zijn mouw’
Zowaar een sonnet! Heel ritmisch geschreven. De wending op de goede plek.
Opmerking: De tweede regel van het derde couplet valt iets uit de toon. Wanneer ik “een” lees voordat ik aan de rest van de zin begin, leest het net zo ritmisch als de rest.
Dank je wel Ineke, ik heb het aangepast.
Ik twijfel om in het derde couplet het eerste ‘het werk’ te vervangen door ‘de klus’ om twee keer ‘werk’ te voorkomen, maar dat lijkt te wringen.
“na deze klus” zou een optie kunnen zijn. Zodat het ritme blijft behouden.
Ook die heb ik overgenomen. Dank je wel.