Peter opende de kraan door de hendel naar boven te duwen, dan iets naar links voor de juiste temperatuur. Hij schoof de borden en het bestek in het water en spoot er een hele knijp afwasmiddel in. Meteen ontstond schuim dat zich over het wateroppervlak verspreidde. Toen het water de rand naderde draaide hij de kraan naar een andere bak. Hij nam de borstel en wreef de borden schoon, waarna ze in de spoelbak belandden. Daarna de kopjes, bakjes, het bestek en tot slot de pannen. Na het spoelen zette hij alles systematisch in het afdruiprek. Christus Wittgenstein, dacht hij, wat is ‘afdruiprek’ toch een geweldig woord. Het klinkt naar helemaal niks, rare klanken, maar ondertussen is het alles, fenomenaal.
Een keer komt uw perfecte 120w , maar deze is het ‘net’ niet. Dat komt omdat ik denk te weten dat u nog beter kan. Wittgenstein en Tolstoj, dat is een interessante combinatie. En daarom is uw 120w iets te simpel om taalfilosofie te noemen.
@Butterfly: je hebt gelijk (ik zal niet de schuld geven aan het afdruiprek); ik blijf streven.
Je denkt…. waar gaat dit heen… maar daar gaat het heen….. #fenomenaal