Zo morgen wordt het een mooie dag lekker naar mijn ouders hadden we afgesproken. Mijn zoon kruipt zoals alle dagen bij ons in bed (normaal niet gewenst)… dan geschud en een raar geluid.
Hij heeft zijn 1e epileptie-aanval. Goddank sliep hij bij ons, nu in het ziekenhuis en mag hij nooit meer alleen zwemmen af fietsen.
Maar zijn hersenen doen het nog en er is niets aan de hand en blijft hij vrolijk.
Vandaag zegt hij mam als ik woensdag naar huis mag, mag dan Ben bij ons spelen uit school.
Ik zeg volmondig Ja hoor natuurlijk.
Nu maar hopen dat hij naar huis mag en alles goed gaat.
Er geen nieuwe insulten komen en de wereld weer door draait.
Ja hoor, de wereld draai lustig verder. Dat zagen we bij een van de dochters.