In Rotterdam is altijd wat te beleven. Zo zag ik vrijdagavond, in de berm van de Hoofdweg richting Alexandrium, een geit grazen – sensaties bestaan in soorten en maten. Het zag er niet naar uit dat iemand wist waarom hier een geit graasde. De geit in de laatste plaats.
Ik dacht aan het slachtfeest dat komende donderdag zal plaatsvinden. Een groot feest voor een groot deel van onze bevolking. Zou de geit een hoofdrol hebben?
Medelijden is een vreemd iets. Ik heb zelf twee geiten gehad. Beide zijn niet geslacht. En misschien hoort ook deze geit gewoon bij een liefdevolle oude boer, wiens boerderij is ingebouwd door stadshoogbouw.
Het zou kunnen, maar ik durf vrijdag niet te gaan kijken.
Een mooie overdenking, goed verwoord.
Opmerking: beiden zou beide moeten zijn, want het gaat hier niet om personen.
dank je, ik heb het aangepast op mijn eigen blog. ik weet niet of dat hier ook kan?
Ik ben zo vrij geweest het aan te passen
Goed stuk. Wat laat gelezen dus. Maar beter laat dan nooit.