Zeg niet dat ik een zorgmijder ben, ik snak naar zorg!
Ik wil dat mijn moeder mijn kamer schoonmaakt, mijn vader mij zakgeld geeft, mijn broers mijn pilsjes en drugs betalen en dat mijn oma mijn kleren wast. Ze doen het niet. Ze laten me over aan een bewindvoerder die zegt wat er met mijn geld gebeurt. Het is mijn uitkering, ik bepaal wat ik daarmee doe. Ik ben tenslotte een volwassen man van veertig.
Maar ze weten wat er gebeurt als ik mijn zorg niet krijg. Bij mijn ouders sla ik de boel kort en klein, bij mijn oma neem ik de inhoud van haar portemonnee mee en mijn broers mep ik een paar blauwe ogen.
Hoezo zorgmijder?
Beste Hanneke de Jong, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie