Marleen geniet met volle teugen. Ze draagt een zomerjurkje met spaghettibandjes, een zomerhoedje en een grote zonnebril. Haar huid glimt vanwege een dikke laag zonnebrandcrème, factor 50. Dat is echt nodig, want het licht is enorm fel. Een lege bak Hertog-ijs staat naast haar. Wat wil een mens nog meer? Zo hoort een zomer te zijn!
Robert komt thuis. Hij glijdt bijna uit op het stoepje. Hij doet zijn muts af, zijn handschoenen, laarzen en winterjas uit en snuit zijn neus. Het gaat allemaal moeizaam, want zijn vingers zijn nog half bevroren. Dan pas ziet hij Marleen en staat even stil.
Hij grinnikt en vraagt: “Zeg schat, hoe lang zit je nou al zo met je neus in de bureaulamp?!”
Nou, maar ze zag er vast schattig uit! Leuk, Louise!
is dit vehaal geschreven met de wens tot afkoeling in het achterhoofd?
Het zomer- en wintertype onder één dak..
Warm en toch verfrissend.
Bedankt. @Carel Nee, juist al in de winter geschreven, toen ik verlangde naar de zon ;).
Leuk stuk, Louise! Heel verrassend. Dacht eerst dat Robert gek was… Je hebt je lezer goed op het verkeerde been gezet. Ben benieuwd hoe Marleen er in de zomer bij zit.
groet, Annet