Duizenden keren loop ik voorbij je huis om stiekem door de ramen te gluren. Je bent zo heerlijk, zo vrolijk. Zo anders dan anderen… Je geniet.
Bezig in de keuken, zingend als altijd. De ramen zijn zo beslagen dat ik amper zie wat je doet, maar de geur van gebraden vlees verraadt je, en in mijn poging om dichterbij het glas te komen, verraad ik mezelf.
Een voordeur klapt open voordat ik kan vluchten. Of ik binnen wil komen voor het eten? Ik dacht dat je het nooit zou vragen…
Ik geef je mijn hand, die je afhakt en grilt. Mijn vlees verdwijnt in jouw mond en je geniet. Je houdt van me.
Zo anders dan anderen.
Luguber maar mooi!
Dank je wel Liesbeth!
Je bent gewoon om op te vreten.
Ik hoop het wel, Stephan! En anders sturen we gewoon even een mailtje naar dr. Lecter…
Mooi Gaetana!
[…] Lees het verhaal hier! […]
[…] Lost Painters 10/2011 – heden Interview & Expositie Digigalerie VersPers 08/2011 Publicatie miniverhaal 120w.nl (n.a.v. deelname aan schrijfwedstrijd) 08/2011 Publicatie boekrecensie Lost Painters […]