Ze gaf hem ijs om de bult op zijn hoofd te doen slinken. Daarna ging ze vlot met een zwabber over de vloer. Binnen korte tijd was ze haar schrikreactie te boven.
Toen ze weer achter de balie plaatsnam voelde ze zijn ogen op zich rusten.
Steels keek ze terug en werd gevangen door de groen-blauwe gloed erin. Ze glansden, net als het blokje ijs tussen zijn tanden.
Een aangename tinteling borrelde op in haar binnenste. Zweetdruppeltjes parelden op haar voorhoofd, omkransten haar wenkbrauwen.
De man die binnenkwam vormde vreemde kreukels in zijn gezicht, het bracht haar in verwarring. Tegelijk met het krakende geluid van ijs, brak haar stralende lach door. Ze had sjans en verdronk in zijn zee-ogen.
Recente reacties