Het is bijna middernacht. Drie dagen heb ik geen mens gezien, niemand gesproken. Ja toch, ik heb “getweet”. Een hele tijdlijn vol met lieve interessante, verschillende mensen waarmee ik geschreven woorden uitwissel. Waar je elkaar smakelijk eten wenst en een goede nachtrust. Waar ideeën worden uitgewisseld en je een gesprek voert. Foto`s bekijkt uit andermans leven op een ander plek. Frustraties tegenkomt en uitdagingen. Mensen die je in het normale leven niet zo snel zult ontmoeten in jouw specifieke stukje maatschappij waar je actief bent. Een wereld waarvan ik geen idee had dat het een deel zou gaan uitmaken van mijn bestaan. Een digitaal gezelschap, maar na het woordje “twexit” zit ik toch weer stil alleen op mijn bank.
Klopt, even was de wereld een stuk groter en soms hou je er toch een speciale vriendschap aan over. Maar over het algemeen is het niet ‘echt, niet wat je graag zou willen…..
Twexit is inderdaad een ernstig tekort aan fantasie.
Welterusten Lieve Menschen.