Schrijf mee!
« »

Communicatie, Fictie, Natuur

(N)iets

30 november 2011 | 120w | Hay van den Munckhof | 0 |

Het eerste iets hing roerloos in het niets. Net voordat het in dat niets oploste, voelde het dat het Iets was en er dus een plaats en een tijd moest zijn om Iets te zijn. In een ondeelbaar ogenblik werd het meer, onvoorstelbaar veel… een compleet heelal, samengebald in het Iets.
Toen dat heelal explodeerde, was Iets zo verrast, dat ze geen atoom wist vast te houden. Pure geest werd zij, die eenzaam ronddreef tussen sterren, gaswolken en zwarte gaten.
Eonen lang moest zij verdwaalde moleculen vangen om opnieuw Iets te worden. Nu was zij vastbesloten Iets te blijven. Lang dacht ze na over haar vorm.
Zij koos voor een stralend blauwe bol, gehuld in een kleed van witte nevels.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Hay van den Munckhof of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

5 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »