De peertjes heeft ze voorzichtig in een doosje gedaan. Ze glimlacht bij het idee hoe hij ze zal uitpakken en klaarmaken, ook hij een glimlach op zijn gezicht.
Ernaast staat een potje vlierbessenjam te gloeien van de liefde die ze er heeft in gedaan.
Dáár weer naast een ingepakt kadootje.
Allemaal kadootjes.
Niet te groot. Vooral klein, zodat ze niets hóeven te betekenen, maar wel kúnnen.
Ze waren bedoeld voor vandaag, wanneer ze elkaar zouden ontmoeten.
Maar vandaag werd ’t niet.
Ze luistert naar het geluid, maar kan het eerst niet thuisbrengen.
Ja. O ja, dat is het zachte schreien van haar hart, over de niet-ontmoeting.
« Op de fiets een ijsje etend
Doel stellen »
« Op de fiets een ijsje etend Doel stellen »
Liefde, Mensen
Niet-ontmoeting
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Marion Geisler of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
3 reacties
Reageren
« Op de fiets een ijsje etend Doel stellen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Exercitie)
Recent
- Drie kleine kleutertjes
- Ja natuurlijk
- El Bee
- Cijfers en schrijvers – 2/5
- Minkukel
- Bijna lente
- Cirkelende gieren
- Triage
- Brokstukken
- De juiste hulp
Achhhh… néé.. En het was zo lief!
Ik leef mee…
Gun haar zo de wel-ontmoeting.