Joris zei zo vaak dat hij met me wilde trouwen, dat het was gaan klinken als een groet in het voorbijgaan. Totdat hij tijdens een nachtdienst aankondigde mijn echtgenoot te zullen vermoorden.
Ik vertelde de behandelend psychiater over dit dreigement. Hij lachte me nog net niet uit en verklaarde dat Joris zelfs geen vlieg kwaad zou doen.
“Dokter, noemde u Joris niet een narcistische psychopaat?”, vroeg ik. “Jazeker”, zei de psychiater, “maar deze man is ongevaarlijk, anders zat hij niet op de open afdeling”.
Ik veranderde van werkplek en enige tijd later hoorde ik het vreselijke nieuws; Joris had zijn kamergenoot op gruwelijke wijze vermoord. Een verklaring voor zijn daad had hij niet.
Zo kwam Joris in een TBS-kliniek terecht.
Ik neem aan dat Joris geen kamergenoot (meer) heeft ?
Die heb je er ook bij, die met of zonder reden moorden en toch geen vlieg kwaad zouden doen, maar daar heeft men nog geen DSM classificatie voor.
Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat iemand nog een oog dicht zou doen, wanneer ie bij Joris op de kamer moest slapen.
Joris gaf in feite wel een signaal, maar dat werd niet opgepakt, althans niet door zijn zieleknijper.
Ik denk dat veel van deze gevallen onder het hoofdstukje psychose vallen.
Hier was geen sprake van een psychose. Wel was er een gebrek aan impulscontrole. Resulterend in uiteindelijk geweldadig gedrag nadat innerlijke spanningen te hoog geworden waren.