Schrijf mee!
« »

Eten & drinken, Poëzie

Laos – Lokale gerechtigheid

11 augustus 2011 | 113w | daantje23 | 0 |

Zwetend zakken we op twee plastic stoelen.
Het rieten afdakje weert de brandende zon.
Mijn ondergoed is doorweekt van het zweet.
De kookhoek is zwart geblakerd.
Plastic kommen en natte groenten.
Een open vuurtje.
Bacteriën vermenigvuldigen.
De zelfgemaakte menukaart kleeft aan mijn handen.
Eerst drinken.
Water uit een dichte fles.
Verzegeld, dus veilig.
Ik ga voor het lokale gerecht.
Net als gisteren.
En de dagen daarvoor.
Ineens overvalt het mij.
Het verlangen.
Naar geel, zacht, vol en pittig.
Een stevig stuk.
Een scherpe schaaf.
Veel boter op het mes.
Brood dat golft.
Kraakt aan de randjes.
De geurige plakken opgestapeld.
Koelkastfris.
De smaak van thuis.
God,
wat kan ik mijn broodje kaas missen.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van daantje23 of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »