Het hijgt, piept en rochelt als een oude stoomlocomotief, maar het zijn toch echt de longen van mijn jongste zoon. Ook mijn dochter hoest lekker mee. Ik zie me dus genoodzaakt een drankje te halen. Met twee kuchende en proestende kinderen loop ik een drogisterij in, waar een enorme rij voor de kassa staat. Een stagiaire rekent met een vrouw een bedrag van honderdvierendertig vijfennegentig af. De drogisterij is verworden tot luxe parfumerie zaak. Mijn jongste sloopt, niet tegengehouden door zijn verkoudheid, een verkoop rekje. Als we aan de beurt zijn moet ik uitleggen voor welk soort hoest ik een drankje wil. Op commando beginnen mijn beide kinderen te kuchen. “Vastzittend!”, Concluderen twee verkoopsters in koor. Zoveel hoesten, zoveel drankjes.
en dat zo vlak voor de kerst.