in het grote sparrenbos
ligt midden op het pad
voor altijd en voor eeuwig
een grote regenplas
je kunt er ver in kijken
naar de wolken
in de lucht, ze drijven
overdag zie je de zon
en ’s nachts schijnt er
de maan, maar als die vol is
blijf dan alsjeblieft bij de plas vandaan
anders zal het je net zo vergaan
als het meisje dat met haar rode laarsjes aan
vol ongeduld
er middenin was gaan staan
en ze stampte, en ze sprong
de spetters vlogen in het rond
vonkten als diamanten,
toen waren de poppen ineens aan het dansen:
de plas bleek een put te zijn
en op het diepste punt
wachtte de onderwaterheks
in haar bodemloze hut
Natuurlijk meer een gedicht, maar wel mooi.
#Trenke zegt: Natuurlijk meer een gedicht, maar wel mooi.
Vandaar ook bij poezie ingestuurd!