Vanochtend moest ik wat papierwerk regelen. Binnengekomen zie ik een onbemand loket. Of er iemand is die mij kan helpen, vraag ik, terwijl ik kijk naar het bordje: Open van 9.00 tot 14.00 uur.
‘Ze is even gaan ontbijten’ wordt gezegd.
Dit hoor ik al 16 jaar regelmatig en nog steeds kan ik me daarover opwinden. Heeft geen zin natuurlijk, dus ik ga zelf ook maar even ontbijten. En tanken. En de auto een wasbeurt geven.
Een half uur later is ‘ze’ er weer. Binnen een paar minuten zijn we bijna klaar. Ontbreekt nog een bankrekeningnummer, ik moet dus even de bank bellen.
‘Dag, mag ik Marta even?’
‘Nee, die is gaan ontbijten…’
Wanneer mag ik eens heel hard gillen?!
« Offlinië
Jazeker, de apotheker »
« Offlinië Jazeker, de apotheker »
Communicatie, Cultuur, Maatschappij
Het Heilige Ontbijt
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Luza of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Offlinië Jazeker, de apotheker »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nagedachtenis)
Recent
- Doe niet zo kattig!
- Kroontje
- 1064 Ëš Celsius
- Ridder van het laatste woord
- Tand om tand
- Zuiver scheerwol
- Vouwtje
- Duitse staander (2)
- Voorval
- Cuspidaat
Recente reacties