Herr Schomakers werkte op de boekhouding. Daarnaast had hij een paar schuren die hij verhuurde aan een kalvermester. Met het ene baantje verdiende hij nog minder dan met het andere, al geldt dit eigenlijk voor bijna iedereen die twee baantjes heeft.
Herr Schomakers keek vrachtnota’s na wat met drie fabrieken, acht vervoerders en duizenden klanten een ingewikkelde klus was.
Te ingewikkeld, vond ik, en daarom ging Klaus aan het werk. Hij schreef een computerprogramma waarin klanten- en aflevergegevens en vrachtafspraken over kilometers, kuubs en stops/rit werden gecombineerd.
Het resultaat was verbluffend; voortaan stuurden wij de vervoerders een credit nota met het bedrag waarop ze volgens ons recht hadden.
Herr Schomakers kreeg een afkoopsom en mestte daarna zijn eigen kalveren vet.
Dat is nog eens positief!