Geschreven door zoon; opdracht school Tegengedicht “Denkend aan Holland”
Denkend aan Wolkers
zie ik overal beesjes
visualiseer ik boeken
die ik wil observeren
stapels boeken
Oegstgeest tot koolmeesjes
als levende letters
in mijn ogen geschreven
en zware teksten
ruimte voor natuur
de lieve Heers
meesterwerk in mensenhanden
alineaās, karakters
gespleten figuren
vrijen met gehavende tors
Sofie Hilbrand moet zweten
en zie hoe zij adoreert
haar handen betasten
haar adem stokt
zij is ƩƩn met de wereld
haar blonde haren
zo stil door haar krijsen
het beesje masturbeert
Leuk, maar de naam Sofie Hilbrand noemen in een gedicht over Jan Wolkers is m.i. veel te veel (onverdiende) eer voor die studentikoze blonde BNN-vrouw.
Goede ode. ‘k Moest ook even slikken toen ik bij Sophie Hilbrand aankwam. Maar toen zag ik geschreven door zoon en dan klopt het ineens wel.