Geschreven door zoon; opdracht school Tegengedicht “Denkend aan Holland”
Denkend aan Wolkers
zie ik overal beesjes
visualiseer ik boeken
die ik wil observeren
stapels boeken
Oegstgeest tot koolmeesjes
als levende letters
in mijn ogen geschreven
en zware teksten
ruimte voor natuur
de lieve Heers
meesterwerk in mensenhanden
alinea’s, karakters
gespleten figuren
vrijen met gehavende tors
Sofie Hilbrand moet zweten
en zie hoe zij adoreert
haar handen betasten
haar adem stokt
zij is één met de wereld
haar blonde haren
zo stil door haar krijsen
het beesje masturbeert
« Ver ruk ke lijk
Het dakraampje 1 »
« Ver ruk ke lijk Het dakraampje 1 »
Communicatie, Cultuur, Poëzie
Denkend aan Wolkers
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van SheCaatje of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Ver ruk ke lijk Het dakraampje 1 »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Nieuweling)
Recent
- Raamvertelling
- Antropomorfisme
- 18 uur vliegen – 3
- Familie van
- De toren van Babel
- Spreekuur met Samira
- Lager Weserlust – Bremen 1943
- De teler
- Krijg de pest
- Dolgedraaid
Leuk, maar de naam Sofie Hilbrand noemen in een gedicht over Jan Wolkers is m.i. veel te veel (onverdiende) eer voor die studentikoze blonde BNN-vrouw.
Goede ode. ‘k Moest ook even slikken toen ik bij Sophie Hilbrand aankwam. Maar toen zag ik geschreven door zoon en dan klopt het ineens wel.