Schrijf mee!
« »

Mensen

Geloof, hoop en liefde

19 juli 2011 | 120w | hak_kah | 0

Waar de weeffout ontstond is niet meer na te gaan.

Nog voor het donker inviel begon alles te wijken. Het geheel viel uit elkaar, niet te stoppen.
Aan geloof hechtte hij weinig waarde. De verwachting dat er nog iets te redden viel, ijdel en vluchtig, ontsnapte als dunne rook. Hoop op enige compassie ontbrak, de spirit al uit de fles.

‘Teleurgesteld’, zo formuleerde zij het, aangevuld met ‘verdrietig’.
Groter kon het gapende gat in zijn innerlijk niet worden.
Holle frasen, zo waar, benadrukten zijn doorzichtigheid.
Onuitputtelijk stroomde hij leeg, zilt vocht stroomde weg met daarin opgelost een restje eigenwaarde.
Echt donker werd het niet, de maan scheen zijn bleke licht.

Leugenweb zonder losse eindjes, een enkele zijden draad fladderde rond.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van hak_kah of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »