Twee keer per week ging hij naar zijn favoriete slager. Hij was dol op bloedworst en zijn leverancier had er al vele prijzen mee in de wacht gesleept.
“Mogûh”, sprak de slager toen hij de winkeldeur achter zich sloot om te vervolgen met: “Wat mag het zijn vandaag?”
“De gebruikelijke bloedworst, slager. Twee ons”, deed hij zijn bestelling.
“Loop maar mee naar achter, dan zal ik je laten zien hoe ik het maak,” nodigde de winkelier hem uit.
Met de woorden: “Ik kan je helaas alleen het begin laten zien,” sneed de slager met een ferme haal de keel van zijn klant door.
mag het iets meer zijn?