Wij koken thuis apart. Mijn Indiase vrouw is vegetarisch. Ieder heeft een kant van het aanrecht. Vaak kijkt ze snuffend naar mijn deel. Een goed teken. Ze vindt het altijd lekker als ik bak in braadboter, en helemaal als ik vlees aan het klaarcromen ben. Ik ontmoette haar toen ze werkte als luikmiep bij de afhaalchinees. Het eten bracht ons bij elkaar.
Gisteravond bereidde ik puurree: een ragout van biologisch gefokt hert. Zelf was ze bezig met bakplanten in één of andere repelsteelpan waarvan ik de naam niet ken. We aten in de gangbare kluiforde: zij met blote handen voor de televisie, ik met bestek achter de computer. Ieder heeft nu eenmaal een eigen manier. Het is onze gezonde apartheid.
Gescheiden van tafel. Met grote glimlach gelezen.