Schrijf mee!

Schrijvers

Odilia



Biografie van Odilia

Ik schrijf non-fictie voor mijn werk en fictie voor de lol

Statistieken van Odilia

Odilia schrijft op 120w sinds 30 augustus 2017 en heeft sindsdien 2880 woorden geschreven, verdeeld over 24 stukjes (gemiddeld 120 woorden per stukje).

Leeslijst van Odilia

Dit zijn de stukjes op 120w die Odilia op zijn/haar leeslijst heeft staan:
Er zijn nog geen stukjes toegevoegd aan deze leeslijst.

Column, Cultuur, Maatschappij, Mensen

Bij de bushalte

20 september 2017 | 120w | Odilia | Link | 4 reacties | 4 |

De enorme fluim raakt me vol in mijn gezicht. Gelukkig landt het grootste deel van de klodder op mijn bril, vanwaar hij langzaam naar beneden zakt. Ik wil vloeken, maar ril bij het idee dat de slijmerige viezigheid dan mijn mond in loopt. Uit mijn jaszak diep ik een zakdoek […]

Cultuur, Maatschappij, Mensen, Studie & werk

Potjeslatijn

11 september 2017 | 120w | Odilia | Link | 5 reacties | 3 |

Vraag en antwoord vormen de basis onder onze florerende samenleving. Zij geleiden ons op de weg naar kennis. Wie geen vragen stelt, zal geen antwoorden vinden. Het belang van het komende ritueel kan dan ook niet worden onderschat. De Quaestor – hij die vraagt – en de Respondent – hij […]

Mensen

Wederopstanding

5 september 2017 | 120w | Odilia | Link | 9 reacties | 7 |

Ik lig met mijn hoofd op de harde steun en mijn armen vastgesnoerd tegen mijn lichaam. Ingeklemd tussen blokken, onbeweeglijk, blootgesteld aan een snel optrekkende kou. Door de sarcofaag heen voel ik hoe een verpletterende gewicht boven me hangt. In mijn buik weergalmen de zware bassen van intense, doodse treurmuziek. […]

Familie, Mensen

De kater

30 augustus 2017 | 120w | Odilia | Link | 5 reacties | 5 |

“Eigenlijk is het een uitkomst.” De muizige vrouw voor me grijpt de grote tas op haar schoot steviger vast, alsof ze daarvan bevestiging verwacht. Haar bejaarde buurvrouw blijft zwijgend voor zich uit kijken. “Nu kan hij tenminste met je mee. Die vrouw van het bejaardenhuis zei toch dat dat echt […]


» Volgende stukjes