Vraag en antwoord vormen de basis onder onze florerende samenleving. Zij geleiden ons op de weg naar kennis. Wie geen vragen stelt, zal geen antwoorden vinden.
Het belang van het komende ritueel kan dan ook niet worden onderschat. De Quaestor – hij die vraagt – en de Respondent – hij die antwoordt – betreden onder doodse stilte het balkon, gehuld in met goud geborduurde toga’s. Het feutenvolk kijkt van beneden ademloos toe. Het ritueel voltrekt zich in het Engels, want onze Vereniging is internationaal georiënteerd. De Quaestor houdt de kom met gouden vloeistof op naar de Respondent en vraagt “What is our life?”. De Respondent grijpt het oor en slingert de inhoud met kracht over de feuten, terwijl hij antwoordt: “Itis Apis Potanda Bigone”.
Dat is weer eens wat anders dan bij een feestje van Normaal. Daar zwieren ze tig liter pis over het publiek. Maar dan vermengd met bier. Let wel, vanuit de tent, niet vanaf het podium. Eigen volk eerst.
O ja, en niemand die vragen stelt of antwoorden heeft. Maar dit terzijde.
Ik denk dat ik dan toch de voorkeur geef aan Normaal, Mien. Niet alleen minder pis, ook minder kak 😏
😂
@Odilia. Knap verzonnen!
Dank Han. Gerecyclede studentenwoordgrap (van ver vóóóór mijn tijd, let wel), gecombineerd met een Vindicat-scenariootje.