Schrijf mee!

Schrijvers

Michiel van Driel

Michiel Van Driel heeft geen 120w-account en heeft dus geen uitgebreide schrijverspagina met biografie, links naar sociale media en publicatiestatistieken. Hieronder vind je een overzicht van de gepubliceerde stukjes van Michiel Van Driel in (omgekeerd) chronologisch volgorde.

Communicatie, Liefde, Mensen

De Wandeling

27 juli 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 5 reacties | 3 |

‘Waardeloos! dit weer.’ Ze keek om zich heen. ‘Nooit kan het eens een keer gaan zoals het voorspeld is.’ Ik stelde voor om later te gaan. Ze zei: ‘Wanneer dan wel?’ Daar had ze gelijk in. Ze had altijd gelijk, tenminste, dat dàcht ze. Maar ik denk daar anders over. […]

Maatschappij, Mensen

Vraagje

25 juli 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 5 reacties | 2 |

‘Het is zo gebeurd dus kijk maar uit!’ Zijn mond omklemd een pijp die hij zo nu en dan met een zwier uit zijn benarde positie bevrijdt door hem in de lucht te steken wanneer hij spreekt. ‘Weet iemand waarom ik dat zeg?’ Starend naar zijn gehoor zwerven zijn ogen […]

Communicatie, Maatschappij, Mensen

Naar eer en geweten

29 juni 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 6 reacties | 2 |

‘Wil je dat wel eens laten? Anders moet ik het weer opruimen!’ Anna zei maar niks want ze wist dat er wat in zat: ze wás ook een sloddervos. Maar om dat nu toe te geven en hem, voor de zoveelste keer, zijn zin te geven… ‘Je zou jezelf eens […]

Communicatie, Fictie, Maatschappij, Natuur

Groeiproces

22 juni 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 8 reacties | 6 |

Ik dronk altijd in het donker. Nooit was er iemand bij. Dat had als voordeel dat ik zoveel kon drinken als ik wilde. Naarmate de tijd verstreek werd het van kwaad tot erger: ik zag mezelf niet voor vol aan en groeide alleen door te drinken. Ik geef toe dat […]

Communicatie, Fictie, Natuur

Alleenstaande vogel

26 mei 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 5 reacties | 5 |

Zomaar een tuin en boom: ‘Fladder dan!’ roept de moeder, ‘je moet wel fladderen!’ De jonge vogel schudt zijn vleugels. ‘Ja, goed zo, dat is goed. JAAAAH! Nee, niet stoppen!, waarom stop je?’ De moeder plant haar vleugels in haar zij en kijkt haar zoon vernietigend aan: ‘Ik ben al […]

Communicatie, Fictie, Maatschappij, Mensen

Vis

23 mei 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 11 reacties | 4 |

Ze staat daar te schreeuwen maar niemand lijkt het te horen: ‘Moordenaars! Stelletje geteisem!’ Ze laat zich op de grond vallen. Niemand helpt haar overeind. ‘EHBO! Een dokter! Politie!’ Ze spartelt als een vis op het droge. Het verkeer wurmt zich als een processie door de binnenstad. Het begint te […]

Communicatie, Maatschappij, Mensen, Politiek

De tocht

21 mei 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 4 reacties | 2 |

We praten niet, we luisteren naar de wind. Altijd maar die wind! geen idee waar die naartoe gaat. Nee, we stellen geen vragen maar blijven het herhalen: we zijn er bijna nog even doorgaan en het leed is geleden. Hoewel het zand brandt en het water op is…. Zien doen […]

Communicatie, Fictie, Maatschappij, Mensen

Los laten

17 maart 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 3 reacties | 1 |

Eindelijk vrij! Veel te lang zit ik al vast op deze plek van onvermogen. Geen doel, geen gevoel. Dat is niks. Ik zal blij zijn als dit allemaal voorbij is. Zometeen ga ik naar huis toe. Hopelijk is mijn vis niet dood. Ik heb hem al die tijd geen water […]

Communicatie, Maatschappij, Mensen, Natuur

In de berm groeien bloemen

14 maart 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 15 reacties | 4 |

In de berm groeien bloemen. De vogels daarboven en in het midden: een boom. In de boom wonen bladeren die ruisen in de wind. Hij blaast van ver. Soms schijnt ook de zon. Zachtjes laat ze haar stralen vallen op het bladerdek van de boom en de bloemen in de […]

Communicatie, Maatschappij, Mensen

Dagboek

12 maart 2013 | 120w | Michiel van Driel | Link | 2 reacties | 3 |

Raar hoe sommige dingen kunnen lopen maar soms weet je meteen: dit is voor altijd. Ik heb daarom nooit getwijfeld aan je betrouwbaarheid wanneer ik je weer eens iets toevertrouwde wat ik verder aan niemand durfde te zeggen. Ik wist immers dat jij wél geduldig zou luisteren. Daarom heb ik […]

« Vorige stukjes