Eindelijk vrij! Veel te lang zit ik al vast op deze plek van onvermogen. Geen doel, geen gevoel. Dat is niks. Ik zal blij zijn als dit allemaal voorbij is. Zometeen ga ik naar huis toe. Hopelijk is mijn vis niet dood. Ik heb hem al die tijd geen water gegeven. Omdat ik vast zat werd er voor mij gezorgd. Jij telt alleen de dagen. Elke dag telt! Spannend? Valt mee. Ben ontzettend zenuwachtig. Ik heb namelijk nog vier honden en twee kinderen van drie jaar. Dat is aan de ene kant een grote zegen en je hoort mij niet klagen maar, wat ik wil zeggen, goh! dit is moeilijk… Op een gegeven moment moet je ze loslaten. De honden.
@Michiel grappig stuk.
Opmerkingen:
– Loslaten is één woord, hoe komt het dat je ervoor kiest er in de titel twee woorden van de maken?
– Zometeen ga ik naar huis toe
Het laatste woord is overbodig, het voegt ook niets toe
– Omdat ik vast zat
Vastzat is één woord. Nu staat er dat je vast zat (op een stoel, de grond. Of zelfs dat je alvast bent gaan zitten)
– Zoals het er staat, zijn zowel de honden als de kinderen drie jaar. Is dat ook de bedoeling?
Los laten is in de titel: moet deze man los gelaten worden?/vtij komen.
Zometeen ga ik naar huis toe, Dat is geen Nederlands inderdaad maar in Brabant is het normaal om te zeggen: “Ik ga naar huis toe” Deze man heeft Brabantse roots.
De man is nogal lui van aard en vindt het prettig dat er voor hem gezorgd wordt en is er alvast voor gaan zitten.
Nee. “De honden” staan in mijn versie in ‘Word’ onder “loslaten”. Kinderen moet je loslaten als ze oud genoeg zijn en niet de honden. Maar het blijkt dat meneer niet aan zijn kinderen zijn kinderen denkt maar al die die tijd aan zijn honden heeft gedacht. Of dat hij zijn kinderen honden vindt…
Juist ja