‘Wil je dat wel eens laten? Anders moet ik het weer opruimen!’ Anna zei maar niks want ze wist dat er wat in zat: ze wás ook een sloddervos. Maar om dat nu toe te geven en hem, voor de zoveelste keer, zijn zin te geven… ‘Je zou jezelf eens moeten zien!’ antwoordde ze. ‘Wat bedoel je?’ Zijn ogen bleven strak op het TV-scherm gericht. ‘Ik weet heus wel wat jij allemaal uitvreet als ik er niet bij ben. Geef me mijn pantoffels!’ Maar in plaats daarvan sloeg ze hem hard in het gezicht. Even was hij van zijn stuk gebracht maar hij hervond zich en zei dat ze niet ver genoeg zou kunnen rennen of hij zou haar inhalen.
« Mooie tijd
Deus Ex Machina »
« Mooie tijd Deus Ex Machina »
Communicatie, Maatschappij, Mensen
Naar eer en geweten
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Michiel van Driel of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Mooie tijd Deus Ex Machina »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Berdien Blaak: Hekate: dank je.
- Hekate: Treffend gedicht.
- Mien: Zolang ze maar hun stekels kunnen opsteken. ;)
- Mien: Die heeft ook wel eens koorts ja. ;)
- Hekate: Nooit geweten dat cactussen zo erg kunnen afzien. Leerzaam thema.
- Hekate: Van een zieke fantasie gesproken …
- Han Maas: @Hekate. Bedankt voor de inspiratie. Zo ontstaan verhaaltjes.
- Han Maas: @Hekate. Ja, eigenlijk heb ik wat meer woorden nodig.
- Hekate: Irritante betweter :P (gelukkig wel een betweter die gelijk heeft)
- Hekate: Indrukwekkend, een heel verhaal, een hele wereld in 120 woorden.
- Hekate: Leuk stukje. Toch kan ik me niet voorstellen dat het kind niet blijft doorvragen over wat voor ander haar er...
- Alice: En Mien natuurlijk ook!
- H2OWritez: Ja, lange reis, maar niet verveeld. Was echt supergaaf. Met drie Noorse exchange-students voor geloof ik 5...
- Han Maas: @Hekate. Haha, die is goed!
- Han Maas: @Hekate. Haha, het gaat niet over mij, hoor.
Recent
- Kus de cactus
- Een mantelzorgster is een powervrouw
- Stekels
- Cactus in de schijnwerpers
- Cactusact
- Slappe cactussen leggen het loodje
- Last van mijn cactussenbillen
- De heer Vreeswijk neemt Hekate niets kwalijk
- Leegte
- Omgaan met omplakken tijdens een gesprek met een te aantrekkelijke dame
@Michiel
intrigerend, echter lijkt wel onaf en de titel kan ik (nog?) niet duiden
Ja, hier hetzelfde gevoel. Wat spookt hij dan uit als hij alleen is? Waarom is zij zo boos?
Daar heb ik zelf ook geen idee van. Het is slechts een beeld. Het kan van alles zijn.
@Michiel Een goed stuk. Het lijkt alsof de lezer via een sleutelgat even meekijkt. “Sleutelgat” zou dan ook best een goede titel voor dit stuk kunnen zijn.
De titel die nu boven het stuk staat, kan ik niet thuisbrengen na het lezen van je stuk.
Dank je Ineke, Sleutelgat, dat is ook een goede titel ja bij nader inzien,
Maar Naar eer en geweten, daar zit deze gedachte achter: Hoe kan je naar eer en geweten handelen, zoals hier tentoongespreid wordt. Ik bedoel, zo ruzie maken, een vrouw slaan…
Dit gedrag lijkt nergens op. En toch gebeurt het.
@Michiel, ik begrijp nu de gedachte achter de titel. Is het een idee er een vraagteken achter te plaatsen?