Biografie van Matthijs Zantinga
Statistieken van Matthijs Zantinga
Leeslijst van Matthijs Zantinga
‘Een keer trek je de occlusie. Vriendschap is een illusie. Mooie tekst he en zó waar.’ ‘Conclusie.’ ‘Nou, dat echte vriendschap niet bestaat.’ ‘Ja, snap ik, maar het is conclusie, niet occlusie.’ ‘Hè? Jawel joh, van dat nummer van Klein Orkest.’ ‘Je bedoelt Het Goede Doel.’ ‘Echte vriendschap is zeker […]
‘Het is een hard vak, mevrouw,’ antwoordde Fons, toen een klant vroeg hoe de zaken gingen. ‘Dat geloof ik graag, slager,’ zei de vrouw. ‘Eten of gegeten worden, dat is tegenwoordig het motto.’ Fons knikte. ‘Nou, inderdaad. Al is het voor mij geen keuze. Eten Ãs gegeten worden.’ Hij stuurde […]
We hadden het met ze getroffen. Zaten zij in Frankrijk dan verzorgden we hun vissen. Gingen wij op rondreis door Noord-Amerika dan bewaakten ze de deurmat en legden de post in stapeltjes op de keukentafel. Geen kwaad woord over onze buren, totdat ze hun problemen over de schutting begonnen te […]
‘Mijn hemel, wat een lucht hangt er toch om u heen.’ ‘Hé, rustig ouwe, geef me nog ’s wat te drinken.’ God stond op, schonk wijn in een kelk en gaf deze met opgetrokken neus aan Satan. Al eeuwenlang hadden ze de gewoonte om op de eerste dinsdag van de […]
Gehoond en vernederd. Vergeleken met zijn collega’s waren de pesters tijdens zijn middelbare schooltijd deugnietjes geweest. Na jarenlange therapie kon hij inmiddels glimlachen om de opsluitingen in het toilet, de lekke banden en het verstoppen van zijn boeken. Werkdagen waren een hel. Genegeerd en onderwerp van achterhaalde kantoorhumor. Nee, plezier […]
Er was eens een schrijver uit Crooswijk Die werd van het thema niet vro-lijk Kledingstuk of sport Dacht hij nog heel kort Op weg naar een tante in Odijk De tijdsdruk die werd almaar groter Ideeën steeds meer idioter Ergernis nam toe Uit wanhoop heel moe Deze week geen vis […]
‘Zij die gaan sterven, groeten U!’ ‘Kom pap, voor u op oorlogspad gaat, moet u wel eten.’ Ze pakte hem zachtjes bij de arm. Vroeger zwaar gespierd, maar nu ingevallen net als zijn gezicht. Gereduceerd tot broze botten bekleed met bleek, gerimpeld vel. ‘Veni, vidi, vici.’ ‘Gaat u mee naar […]
‘Leandro, Armando, Navaro, Chevano, Eduardo, Thiago binnenkomen, eten!’ Ploegendiensten of niet, ze zorgde dagelijks voor een warme maaltijd. Met haar verpleegstersuniform nog aan roerde ze in de grote pan met bonen en gehakt. ‘Lekker mam, taco’s,’ zei Armando, terwijl hij aan tafel ging zitten. ‘Eerst jullie handen wassen, smeerkezen!’ Ze […]
Chocoladebollen na een aanvaring met zijn nieuwe baas. Zakken chips verzachtten de ruzies met vrouw numero drie. Sigaretten en rode wijn kalmeerden de eeuwige onrust in zijn hoofd. Kronkelend als een professioneel acrobaat ging Albert door het leven, maar om de verkalking in de bocht van zijn kransslagader kon hij […]
Haar huid is licht doorschijnend. Lijkt sprekend op dunne, tere was. De immer gestijlde krullen, nu plat op het voorhoofd als een afgedragen jas. Drie generaties komen samen en eren de laatste van generatie vier, scheef hangend in haar rolstoel, maar nog altijd zeer verguld en fier. De slagroom op […]
5
|
Recente reacties