Biografie van KarinMartina
Statistieken van KarinMartina
Leeslijst van KarinMartina
Bij de grens tussen wolken en water die onzichtbare lijn van waterdamp daar is mijn later, dat is waar ik me aan vastklamp. Daar waar de golven zijn uitgeraasd en de hemel eindigt in de zee Die ene streep die mij steeds verbaast, reist altijd met mij mee. De grens […]
Het geklepper van de brievenbus maakt haar nerveus. Al lang geleden heeft ze er de NEE-NEE-sticker opgeplakt en alle abonnementen zijn al lang opgezegd. Ze hoort geen post te krijgen, het maakt haar bang. Net zoals ze bang is om gebeld te worden. Zoals toen die man van de bankloterij, […]
Al jaren fungeert hij als achtergrond voor trouwfoto’s, de grote, oude treurwilg, die in het park met zijn voeten in het water staat. Alle seizoenen leeft hij met de liefde mee. In de winter lijkt hij soms zo somber, met het afhangende gordijn van sprieterige takken, maar als het sneeuwt, […]
De oer Nederlandse handelsgeest zit er bij sommige mensen gewoon ingebakken. Er zijn zelfs kinderen die eigenlijk niets anders kunnen. Ik kan daar over meepraten, want tijdens een projectweek, waarin vakoverstijgend lesgegeven werd en waar ook de inbreng van de leerlingen enorm op prijs werd gesteld, kwam een leerling met […]
Het gezeur begon al op het moment dat de eerste uitnodigingen hun bestemming hadden bereikt: “Wat is het thema van het feestje? Wat, is er geen thema? Is dat niet een beetje saai? Wat is dan in ieder geval de dresscode?” En: “wat wil de jarige?” Ik dwaalde af naar […]
Eerst waren er dagdromen, onschuldig over sprookjesfiguren, vooral elfjes, want die kunnen vliegen. Later, toen de literatuur zich in mijn leven had genesteld, werden de dromen anders. Ze verdiepten zich meer en meer. Het werd steeds lastiger om ze los te laten. Ik maakte me zorgen over de protagonisten, maar […]
Als ik ’s avonds even bij de kinderen kijk of zij lekker slapen, valt het mij op. Hoe anders slaapt hij dan zijn zusje. Haar haren als een krans op het kussen, de rust is neergedaald. Ze ligt zo stil, dat ik soms even voel of ze nog ademt, haar […]
Lagere school, midden jaren zestig. Het meisje heeft alle boeken van de voor haar bestemde plank allang uit en ook die van de volgende klas. Er wordt even overlegd wat ze dan kan gaan doen, om zichzelf en anderen niet te vervelen. De lessen zijn te makkelijk voor haar. Ze […]
Met alles wat wij niet mogen is mijn opa oud geworden. Op het laatst van zijn leven vertelde zijn nieuwe, jonge dokter hem wat hij allemaal niet meer mocht. Opa wilde er niets van weten, hij zei: “De dagen of jaren die me nog resten, laat ik me niet meer […]
“Dag jongen, ga nu maar.” Hij staart me nog even aan en vraagt zich waarschijnlijk af of ik nu eindelijk snap wat hij bedoelt. Nee, natuurlijk niet. Ik hou van pen, potlood en papier. Het liefst schrijf ik in een schrift met aan de ene kant lijntjes en aan de […]
0
|
Recente reacties