Het gezeur begon al op het moment dat de eerste uitnodigingen hun bestemming hadden bereikt: “Wat is het thema van het feestje? Wat, is er geen thema? Is dat niet een beetje saai? Wat is dan in ieder geval de dresscode?” En: “wat wil de jarige?”
Ik dwaalde af naar de verjaardagsfeestjes van vroeger, helemaal zonder thema en zonder poespas, maar met een HEMA-taart, limonade en daarna patat. De cadeautjes waren ook heel voorspelbaar: boeken van de Olijke Tweeling of een Donald Duck, maar ik heb ook eens een Maja-zeepje gehad, met zo’n mooie flamenco-danseres op de verpakking.
Maar goed, de jongste houdt niet van verkleden, of te veel aandacht en wilde een gewoon feestje. Met slingers en met vrienden.
Leuk stukje, KarinMartina. Feestjes van vroeger, toen geluk nog heel gewoon was
Twee puntjes:
teveel aandacht – te veel aandacht
hema-taart – HEMA-taart
Mag ik op dit feestje komen?
@Ewald: Ik pas het aan.
@Levja: Het is een heel fictief feestje, waar je in gedachten heel goed bij kunt zijn. Pak alvast maar een glaasje ranja, ik ben net blokjes kaas met een een schijfje mandarijn aan het maken.
Inderdaad: ik was blij met mijn vriendinnetjes, taart, limonade, chips, patat en de cadeautjes onder de 5 gulden.
Wat voor kinderfeestjes geven de klasgenootjes nu dan?
@ Lousjekoesje: Ik ben al oma (kleinkinderen van 11 en 8), maar door mijn kinderen en mijn werk vang ik het nodige op. Heel triest vond ik bijv. ‘de fotoshootparty’ waarbij de meisjes met een limosine werden opgehaald. Jammer ook dat (bijna) iedereen geld wil. Mijn kleinkinderen ook, terwijl ik nog heel goed weet dat ik ooit van een vriendinnetje een single heb gekregen van Jurgen Marcus,dat soort cadeaus vergeet je nooit!
Ook jammer dat sommige feestjes echt ‘meiden-‘ of ‘jongensfeestje zijn.
Dat zijn de mooiste feestjes, kan iedereen gewoon als zichzelf komen. (En geen verkleedstress!)
Welja, een limousine op je kinderfeestje. In Amerika heb je Sweet Sixteen, daar begint het op te lijken. Dit meisje was blijkbaar nog jonger dan 16…
Mooi voorbeeld van wat vroeger toch wel beter was. Ik hou van die eenvoud