Biografie van Joop Rozema
Statistieken van Joop Rozema
Leeslijst van Joop Rozema
De telefoon. “Mama,” zei ik tegen Marianne, “ze rijden Luxemburg in.” “Mama, na het tanken Luik aanhouden.” Tien minuten later weer gerinkel. “Papa is de pincode vergeten,” zei ik. “Met euro’s betalen,” antwoordde Marianne. “Mama, betaal contant.” Even later alweer de telefoon. “Ze zijn de grens gepasseerd,” zei ik. “Mooi,” […]
Voor de jongen binnen was, viel zijn oog op het hakblok dat naar vers bloed geurde. “Opa heeft een kip geslacht,” zei moeder. De jongen gaf haar een zoen en wilde doorlopen maar zijn moeder hield hem tegen. “Wat is er nou?” vroeg hij ruw. “Laat maar,” mompelde de vrouw. […]
Als student had ik een Joodse vriend die in een voorstadje van Parijs woonde. Pierre kwam uit een gegoede familie. Zijn vader was socialist en succesvol ondernemer, zijn moeder hysterisch, ondanks een Spaanse werkvrouw, en dochter Sylvie studeerde vanuit het tuinhuis van de verbouwde boerderij Engels aan de Sorbonne en […]
Een jaar of drie kwam Jonathan bijna wekelijks naar het vliegveld maar opstijgen, ho maar. Het was meestal lastig om tussen al die verkeerd geparkeerde auto’s een plaatsje te vinden. Bovendien, in ItaliĂ« trekt blond de aandacht van veel vrouwen. “Complimenti,” riepen ze van verre, “ciao bellissimo.” Ze wilden hem […]
Behalve de man die samen met mij in het Turkse Istanbul uit het vliegtuig stapte terwijl hij in het Noorse Stavanger moest zijn, heb ik nooit een man verbaasder zien kijken dan collega Freek de Jong toen hem in het Italiaanse Bergamo bij de plaatselijke Chinees het door hem bestelde […]
Van Khadaffi zou eergisteren al gehakt zijn gemaakt. Eindelijk weer eens een volwaardige maaltijd, moeten ze in LibiĂ« hebben gedacht. De opstandelingen kwamen echter bedrogen uit, alles liep in de soep; zo’n dunne, waterige oorlogssoep die met een noodgang via je maag/darmenstelsel in je Arabische drollenvangerbroek belandt. Mooi geen gehakt […]
Na de besnijdenis bleef het velletje van het acht dagen oude jongetje eenzaam achter op de besnijdenistafel. Maar niet lang: terwijl de Rabbi, de familie en alle genodigden genoten van de gefillte fisch en apfelstrudel met kaneel van tante Saar, legde de hond van buurman Moses zijn voorpoten op het […]
Na de dominee wilde de voorzitter nog een woordje kwijt. Vanaf een kreukelig papiertje las hij: “Familie, vrienden en overige genodigden. Vissen was Willems leven waarvan veertien jaar als winnaar van onze grote wisselbeker. Moge hij in het hiernamaals even vruchtbare visgronden aantreffen als hier. Goeie vangst, ome Willem.” Nadat […]
2
|
Recente reacties