Schrijf mee!
« »

Column, Maatschappij

Onderdak

5 februari 2018 | 120w | lisette | 11

We hebben de boot gemist. Of beter: het koophuis. We begonnen al met een achterstand. We waren ruim dertig toen we elkaar tegenkwamen.
Zo’n tien jaar en twee huurhuizen later gingen we flink verhuizen: vanuit Dordrecht naar Amersfoort, veel dichterbij onze werkplekken.
Vrienden hadden een paar jaar ervoor daar hun eerste koophuis gekocht, en zoiets wilden wij ook wel. Het voelde alsof we op de drempel van het Grote Mensenleven stonden.
En dus reden we met een makelaar door verschillende buurten. De huizen die we konden betalen, waren te klein, en wat we aardig vonden, was ons te duur.
We huren dus nog steeds, en passen met onze twee kinderen gemakkelijk in dit huis.
En we voelen ons best volwassen.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

31 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »